Nowy most na rzece Wieprz w Kośminie nosi nazwę Zofii Kossak, wielkiej pisarki i najwybitniejszej mieszkanki Kośmina
Dnia 20 września br. odbyła się uroczystość odsłonięcia na moście tablicy pamiątkowej poświęconej pisarce w 130. rocznicę jej urodzin.
W uroczystości wzięli udział m.in.: Anna Fenby Taylor (wnuczka pisarki), Przemysław Czarnek – wojewoda lubelski, władze Gminy Żyrzyn, młodzież naszej szkoły, a także mieszkańcy Kośmina.
Uczniowie naszej szkoły Karolina Głuch, Natalia Kot, Magdalena Lędas i Bartosz Szymanek pod opieką nauczycielek Magdaleny Chachaj i Renaty Wysockiej zaprezentowali zgromadzonym krótki montaż słowny. Artyści przywołali fragmenty utworu Zofii Kossak pt. Trembowla, w którym autorka z sentymentem opisywała wieś Kośmin, miejsce, gdzie spędziła dzieciństwo i młodzieńcze lata.
Gratulujemy młodzieży, która była świetnie przygotowana i pięknie recytowała prozę wybitnej pisarki. Byliśmy dumni i zaszczyceni, że wzięliśmy udział w tak doniosłym wydarzeniu dla naszej wspólnoty.
Zofia Kossak urodziła się 10.08.1889 r. w Kośminie nad Wieprzem, gdzie spędziła pierwsze 20 lat swojego życia.
Zwana pół żartem, pół serio „Sienkiewiczem w spódnicy”. Nie chodziła do żadnej szkoły, za to dużo czytała. Odkryte w dzieciństwie powieści Sienkiewicza stały się dla niej pisarskim wzorcem na całe życie. Zadebiutowała „Pożogą” – wspomnieniami z rewolucji na Wołyniu, która przerwała jej szczęśliwą młodość.
Zofia Kossak osobiście zaangażowała się w pomoc ukrywającym się Żydom, dostarczając im pieniądze i podrobione dokumenty. Za tego rodzaju aktywność pisarka została odznaczona medalem „Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata” oraz tablicą pamiątkową w Jerozolimie.
Przeżyła obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau, a potem Pawiak, gdzie została skazana na śmierć. Uwolniona w lipcu 1944 roku dzięki staraniom władz podziemia, wzięła udział w Powstaniu Warszawskim. W trakcie Powstania Warszawskiego pod pseudonimem „Weronika” aktywna publicystka i redaktorka powstańczej prasy służyła m.in. pomocą sanitarną.
Ostatni okres życia, który poświęciła pisarstwu, spędziła w Górkach Wielkich.
W swoich utworach często stawiała pytania o człowieczeństwo, odwołując się do historii i religii. Poruszała tematy patriotyczne, a także promowała uniwersalne wartości.